تا دلم در حرم قرب تو یابد راهی / آتشی زد به وجودم که بر آید آهی
سفر از خویش نکردم که رهم دور افتاد / ور نه تا کعبه وصل تو نباشد راهی
تو به یک کاه دو صد کوه گنه میبخشی / من بیچاره چه سازم که ندارم کاهی
دل هر جایی و آلوده و بیمار مرا / نیست جز خاک شهیدان تو درمانگاهی
بجز از تو که کِشد ناز گنهکاران را ؟ / نشنیدم که کِشد ناز گدا را شاهی
گر شود عمر شبی، با تو ام آن شب گذرد / صبح فریاد برآرم چه شب کوتاهی
پ ن : دلم اون شبا رو میخوات ...... ( آیکون گریه شدیـــــد )
- ۸۸/۰۵/۲۲
اعتکافه امسال یه جور خیلی خوبی بود که بیشتر از همیشه دلتنگم کرده