Title-less

دوست داشتنت را خرج کن

مگر نه خشک میشود ...

Title-less

هر از گاهی دنیا با تمام قدرتش میخواهد به آدم حالی کند

اینجا جای خوبی نیست . دل نبند ...

Title-less

دنده ی دلم عجیب پهن است ...

گردباد

وقتی آمدی ، انقلابی به پا شد . مگر میشد گردبادی به آن عظمت که یک پایش بر روی زمین بود و سرش به آسمان ، وارد قلب ما شود و انقلابی نشود . اصلاً تو آمدی که مقلب القلوب قلب هایمان باشی تا محول الحول حکومتمان . تو آمدی که از نو اسلام بیاوریم . اسلامی با بوی جهاد . اسلامی با همان طعم دوران پیامبر که خانه نشینی در آن کفر خالص بود ! اسلامی با رنگ سرخ ...

گردبادت نه تنها دل من را ، بلکه دل هر مستمندی را سالهای سال است زیر و رو کرده است . گردبادت دودمان ظلم را به باد داد . گربادت دیوانه کننده هوشیار کننده بود . گردباتت بوی جنون میداد . بوی فکه . بوی شلمچه . بوی هیهات من الذله ...

گردباتت مردم را از زمین بلند کرد . برد بالاتر . برد آنجا که غیر از خودشان بقیه را هم ببنند . برد غزه ، لبنان ... اصلاً برد هر جا که مظلومی فریادی بلند کرد . برد به همان شب های دوره گردی علی .

به خدا قسم که آرامش چشم های تو و خروش این روزهای مردم مصر و تونس و یمن ، تعبیر اصلی آرامش قبل از طوفان است . گویا همان روزها که آرام نمازت را میخواندی و با آن لهجه زیبایت میگفتی امریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند ، این روزها را میدیدی و در دلت میخواندی :

 إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَکَرُوا اللَّهَ کَثِیرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا وَسَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنقَلَبٍ یَنقَلِبُونَ

(مگر کسانی که ایمان آورده‏اند و عمل صالح انجام می‏دهند و یاد خدا بسیار می‏کنند و به هنگامی که مورد ستم واقع می‏شوند به دفاع از خویشتن (و مؤ منان) بر می‏خیزند و بزودی آنها که ستم کردند می‏دانند که بازگشتشان به کجاست. ) شعرا ٢٢٧

 

 

بعضی چیزها !

ز دستِ دیده و دل هر دو فریاد

که بعضی چیزها رو چه دیده ببینه چه نبینه ، دل کند یاد ....

Title-less

روحت را زخمی نکن ... کسی نیست برایت پانسمان کند ...

Title-less

به خودم میگویم

جوری زندگی کن که اگر هر لحظه عمرت کات شود ، به همان اندازه سود کرده باشی

منظورم این است نقد زندگی کن

سود نسیه معلوم نیست دستت را بگیرد ..