چقدر سخت میشود موقعی که انسان به خودش فکر می کند .
سی سال از عمر گذشت و به حساب عمر بابای خدابیامرزم نصف راه از سرنوشت و زندگی و اعمال و زندگی و هر چه که باید میکردیم گذشت و هنوز نفس بر ما سوار و میتازد و گولمان می زند ....
اینکه هنوز دلمان برای خیلی چیزها پرواز میکند یعنی مبدا میلمان هنوز چیز دیگری را میخواهد ..
من نمیدانم ... اما شنیده ام آن دنیا هم کار به همین مبدا میل ها دارند.
میل به ثروت و قدرت و شهوت و شهرت در کنار تنبلی و رفاه طلبی و زیاده خواهی و کبر و حسد و بخل ...
وای ! چه مارهای هفت خطی در آستینِ اعمال نداشته خود پرورش میدهیم .
خدا با این همه ادعا و اعمالِ در پیت و این همه " نفس " ، واقعا واقعا آخر و عاقبتمان را بخیر کند ....
پ ن : اسم پدرم را آوردم . بی انصافی است فاتحه ای نخوانم و طلب استغفاری ننمایم ...