استبداد

تو اگر می خواهی با عمل خوبت به خوبی برسی و بهره برداری و رفعتی بگیری و بالاتر بروی، وسعتی بیابی و ظرفیتی به دست بیاوری، ناچاری که از اینجا شروع کنی.
ناچاری که پیش از عمل، خلوت و نظارت و شناخت و هدف و طرح و نقشه ای داشته باشی وگرنه آبی هستی که به آسیاب دیگران می ریزی. و این دستور است که : لا تَجعَل رقبَتَکَ جِسراً للنَّاس.(1) از گردن خودت برای دیگران پل نساز که آنها برسند و تو بمانی.

آنها میخواهند از تو گوش درست کنند و چشم بگیرند و مغزت را بخورند، هر که باشند جنایت کارند!

آنچه که استبداد را شکل میدهد، همین پوک شدن آدم ها و از دست رفتن بینات و کتاب و میزان است...

بخشی از کتاب " صراط " استاد علی صفایی حائری
-----------
1- وسائل الشیعه کتاب القضا، باب وجوب التوقف.