چه جالب! آدم بعضی وقتها فکر میکنه فقط خودشه که به یه حالی دچار شده ولی بعد میبینه که خیلیا مثکه اینجور شدن! فقط نمیدونم خدا کدوم حالت رو بیشتر میپسنده، پست های مرئی یا پست های نامرئی؟
یعنی من اشتباهی فکر کردم که قهمیدم؟(با توجه به پیام های قبلی) اما خوب نیست،ازش در بیاید.من به عنوان یک آدم با تجربه در این زمینه میگم ازش در بیاید.ولی نه اینکه برگردید به قبل.مثل اینکه از تپه ای به چاله ای رسیده اید و حال باید به قله کوهی صعود کنید.
چقدر تعبیر قشنگی بکار بردین: ...که، از زیاده نویسی به گزیده نویسی و یا شعر نویسی یا سکوت رو آوردند درسته .منم مدتی اینطوری شدم و سکوت کردم.حالا برگشتم و افتادم به شعر نویسی.قاطی کردم...
خواهر من از قالب وبلاگ شما خوششون اومده مدت هاست دنبال یه قالب برای وبلاگشون هستن اگر امکان داره بنده رو راهنمایی بفرمایید این قالب رو از کجا می تونم تهیه کنم متشکرم * یا حق