خیال

اگر سَرَم ، که از انکار کردگار پُرم
اگر دلم ، که از اندوه روزگار پرم

دقیق تر بنگر - این غبار آینه نیست -
خود این منم که در آیینه از غبار پرم

درختی ام که پر از قلب های کنده شده ست
ز خالکوبی غم های یادگار پرم

نه اهل کشتی نوح و نه سر نهاده به کوه
برای آمدن مرگ از انتظار پرم

مگیر زورق فرسوده مرا از رود
که از خیال رسیدن به آبشار پرم

پ ن : میشود آدم اشعار " فاضل نظری " را بخرد و برای بقیه نخواند ؟!!