گاهی فقط سکوت

چشمت به چشم ما و دلت پیش دیگری ست
جای گلایه نیست ! که این رسم دلبری است

هر کس گذشت از نظرت ، در دلت نشست
تنها گناه آینه ها زودباوری است

مهرت به خلق بیشتر از جور بر من است
سهم برابر همگان ، نابرابری است

دشنام یا دعای تو در حق من یکی است
ای آفتاب! هر چه کنی ذره پروری ست!

ساحل جواب سرزنش موج را نداد
گاهی فقط سکوت سزای سبکسری ست

آنها / فاضل نظری