وقتی عکس های تن و بدن های تکه تکه شده و دست و پاهای جدا شده کودکان فلسطینی را میبینم و در کنار دستم دخترم را که دارد برایم شیرین زبانی میکند، میگویم آن بچه هم برای پدر و مادرش همینقدر عزیز است که .... اما مجبورم فعلم را در ذهنم تغییر بدهم و بگویم "عزیز بود ! "
توی فکر رفته ام و میگویم بگذار آخرین جمعه ماه مبارک بشود تا بریزیم در خیابان های شهر خودمان، رو به در و دیوار فحش بدهیم و همان آدم هایی که تظاهرات کرده ایم بنشینیم پای شبکه یک، فیلم راهپیمایی ها با همان آهنگی که هر سال متن انتخابات ها و تظاهرات ها هست را نگاه کنیم و ما بین نمایش راهپیمایی از مراکز استان ها بگردیم دنبال مرکز استانمان و ببینیم شهرمان را نشان می دهد یا خیر ؟ اما دلم آرام نمیگیرد.
باز در ذهنم میگویم پیامکی آماده کنم برای دوستان و دعوت کنم دوستانم را برای خواندن دسته جمعی سوره حشر ، یا بروم در محیط مجازی و اول تا آخر اسرائیل را محکوم کنم تا کمی این دلم آرام بگیرد اما باز راضی نمیشوم.
یادم می آید بعضی شبها در بچگی خواب میدیدم یک توپ بزرگ سیاه خاردار دارد از رویم رد میشود و من عینهو فلج ها نه صدایم در میآید و نه میتوانستم داد بزنم و نه فرار کنم و بعد از اینکه با هزار مکافات بیدار میشدم برایم بزرگترها میگفتند " بختک به رویت افتاده " و تا مدت ها از خدا میخواستم که این یارو (بختک) دیگر از این طرف ها پیدایش نشود که بخواهد بر روی من بیفتند !
حالا این روزها که صبح تا شب خبر سر بریدن مردم میانمار و سوریه و عراق و( درگوشی بگویم تا مردم مسلمان ایران چیزی نفهمند) ، مدافعان "ایرانی" حرم حضرت زینب (س) و قتل عام مردم غزه را میشنوم و نمیدانم کجا و چگونه عربده بکشم، باز از خدا میخواهم این بختک لعنتی را از سر زندگی من بردارد تا بتوانم این خواب را بر هم بزنم و بیدار بشوم .
حتی بیدار هم که بشوم فایده ای ندارد . شهر در امن و امان است و همه در خواب. آن هم بدون مزاحمت جناب بختک . روزها به دلیل کار کردن برای کسب روزی امکان روزه گرفتن ندارند و شبها هم که جام جهانی است !
در این معرکه شبکه دو هم علیرضا خمسه را آورده که لباس یوزپلنگی تیم ملی را پوشیده و خدارا شکر میکند به برکت دولت جدید به شادی و لبخند در بین مردم بیشتر بها داده شده است و عینهو تمام مکانیزم های ما باید به سمتی برود که به همه چیز بخندیم . حتی بمباران غزه !
آخر ماها عقب افتاده های جنگ طلب نمیدانیم که میزان شادی در بین مردم به دلیل فشار های اقتصادی بسیار پایین آمده و همه باید بخندیم . فقیران هم باید بخندند . لپ های گلی هنرپیشه هایی که برای جام جهانی 50 میلیون " از جیب شخصی خودشان " خرج کردند و رفتند را نگاه کنند و به چهره زرد بچه هایشان بخندند . همه باید بخندیم !
نمیدانم با جامعه ای که به سیاست " فعلاً در شرایط فعلی بی خیال آرمانها ، معیشت مردم رو بچسب " رای دادند ، و مردمی با این سبک زندگی که " کلاه خودتو محکم بچسب باد نبرده " ، و مسئولینی با رویکرد " دل آرامی و برد برد " ، آیا میتوان با خیال راحت به شعار "هم غزه هم لبنان جانم فدای ایران" در روز قدس دلخوش کرد، و یا باید در پس زندگی لیبرال مردمی که صبح تا شب میبنیم، شعار دیگری را از مردم ایران قبول کنیم ؟!!
پ ن : برای رهایی مردم مظلوم فلسطین و مسلمانان در هر کجای جهان، قرائت سوره حشر ، شرکت در راهپیمایی و نمایش قدرت مسلمانان ، فعالیت های پیامکی ومجازی فراموش نشود !
- ۹۳/۰۴/۲۲
